zoeken bij: HEDERA HELIX --- (H)

    Nenia

We kruipen op onze knieën, het hoofd
net buiten de kring en kijken verbaasd.

Wat er is? Onze blik vangt een fruitvlieg,
en sluipwesp. Zij overleven, zoals ook
de woekerende  Hedera helix.

Op de rand van de kloof brandt
de schuldige wereld. De aarde kijkt toe.

We zijn moe van het blussen. Zijn moe
het overtollige water te keren, zonneolie
te smeren, de brandende zon.

De aarde scheurt open. De bodem trilt na
op een eiland. Een straat neemt een foto
van oorlog - van brokken en stof, van levens
in nood - zet grote ogen.

Men speelt het Adagio for Strings op het stort
van de wereld, en niemand kijkt toe.

En niemand heeft oren.

 

© Eric Vandenwyngaerden

uit: Dagen van glas, eigen beheer, Diest, 2024

---

 

Zoeken bij: ROZEMARIJN --- (R)

    Gevleid
                                             Rozemarijn

We koesteren de zomers. Halen ze binnen onverwijld
in geuren van het zuiden, waarmee we onze spijzen
parfumeren en verrijken. Kruiden, we knippen en
we drogen ze. Nemen ze mee, of kopen jonge plantjes
- dauw der zee - die in de volle grond ook hier gedijen.

De meester in de keuken kent de kleuren van hun bloesems.
Hij zaait hun geelbruin zaad, vettig en klein en steekt de frisse
stekken. Hij weet dat zomerzon en malse regen hen tot leven
zullen wekken, dat ze de winters en de vrieskou overleven.

Maria is des meesters vriendelijke vrouw. Hij houdt van haar,
wil altijd bij haar zijn. Als hij haar roept - Rozemarijn -
dan voelt ze zich gevleid.

 

© Eric Vandenwyngaerden

niet eerder gepubliceerd

 

---

 

zoeken bij: SPELT --- (S)

 

    Bedekt
                                               Spelt

De speltfanaat verkneukelt zich, want weinig calorieën.

Een brood van grove tarwe zou lichter verteerbaar
zijn. Zo wordt het oergraan ons door zelfverklaarde
voedingsgoeroes en -profeten aangeprezen.
Maar ach wat weten zij, wat weten wij?

Dat het gezonder is, dat graan? Het ene lost
de blaadjes van zijn kaf. Het andere wordt gepeld,
is vechtjas tegen allerhande kwalen. En bron van
vitamines, mineralen. Zegt men.

Wat het ook zij, wij houden vol. Wat ons de w-w-wereld
ook vertelt, wij gaan voor tarwe heel gewoon, geen spelt.

 

© Eric Vandenwyngaerden

verschijnt hier voor het eerst
























 * * *